Πώς κατασκευάζεται το χειρόφρενο

Η κατασκευή χειροποίητου ταψιού είναι κάτι περισσότερο από απλώς «χτύπημα ενός μπολ». Είναι μια μακρά, σχολαστική διαδικασία με υψηλό ποσοστό αποτυχίας, που συχνά απαιτεί από έναν κατασκευαστή να αφιερώσει δεκάδες ή και εκατοντάδες ώρες. Η διαδικασία μπορεί να χωριστεί στα ακόλουθα βασικά στάδια:

Στάδιο 1: Σχεδιασμός & Επιλογή Υλικού

Σχεδιασμός Κλειδιού: Πριν ξεκινήσει, ο κατασκευαστής πρέπει πρώτα να καθορίσει την κλίμακα του χειροκροτήματος (π.χ. Ρε Κουρδικό, Ντο Αραβικό, κ.λπ.). Αυτό καθορίζει το θεμελιώδες ύψος της κεντρικής νότας και τη διάταξη και τη σχέση των γύρω νοτών (Πεδία Τόνου).

Επιλογή χάλυβα: Τα συνηθισμένα χειρολισθήρες κατασκευάζονται συνήθως από δύο τύπους χάλυβα:

Νιτριδωμένος χάλυβας: Αυτό είναι το πιο συχνά χρησιμοποιούμενο και ιδιαίτερα σεβαστό υλικό. Είναι εξαιρετικά σκληρό και ανθεκτικό στη διάβρωση, παράγοντας έναν φωτεινό, μακράς διαρκείας ήχο πλούσιο σε αρμονικές αποχρώσεις. Αντιπροσωπευτικές μάρκες περιλαμβάνουν την PANArt (δημιουργό του Hang).

Ανοξείδωτο ατσάλι: Είναι πιο εύκολο στη χρήση και συνήθως παράγει έναν θερμότερο, πιο απαλό τόνο με ελαφρώς ταχύτερη φθορά. Πολλές κορυφαίες μάρκες χρησιμοποιούν επίσης ανοξείδωτο ατσάλι.

Κοπή: Η επιλεγμένη μεγάλη χαλύβδινη πλάκα κόβεται με πλάσμα ή με λέιζερ σε κυκλικό τεμάχιο.

Στάδιο 2: Διαμόρφωση

Υδραυλική Πίεση: Η επίπεδη κυκλική μπιγέτα τοποθετείται σε ένα καλούπι και πιέζεται στο εμβληματικό σχήμα «ιπτάμενου δίσκου» χρησιμοποιώντας μια τεράστια υδραυλική πρέσα, σχηματίζοντας τα αρχικά περιγράμματα των άνω (Ding) και κάτω (Gu) κελυφών.

Χάραξη με το χέρι: Αυτή είναι η πιο παραδοσιακή και καλλιτεχνική μέθοδος (χρησιμοποιείται επίσης από την PANArt). Ο τεχνίτης βασίζεται αποκλειστικά στην εμπειρία και την αίσθηση, σφυρηλατώντας το τεμάχιο στο τελικό σχήμα του θόλου σιγά σιγά. Αυτή η μέθοδος δίνει σε κάθε χειρολαβή τον μοναδικό του χαρακτήρα.

Στάδιο 3: Διάταξη πεδίου τόνου και αρχικός συντονισμός

Σήμανση των Τονικών Πεδίων: Στον θόλο του άνω κελύφους, οι θέσεις και τα σχήματα του κεντρικού Ding και των γύρω 7-8 τόνων πεδίων σημειώνονται με ακρίβεια σύμφωνα με το σχεδιασμένο κούρδισμα.

Σφυρί: Χρησιμοποιώντας σφυριά διαφόρων σχημάτων και ένα σίδερο με πάνω μέρος, η σημειωμένη περιοχή χαράσσεται με σφυρηλάτηση, σχηματίζοντας το αρχικό εύρος ύψους. Το βάθος, το σχήμα και η καμπυλότητα κάθε εσοχής επηρεάζουν το τελικό ύψος και την ηχόχρωμα.

Στάδιο 4: Λεπτομερής Ρύθμιση – Το Βασικό και πιο Δύσκολο Βήμα

Αυτό είναι το πιο απαιτητικό μέρος της παραγωγικής διαδικασίας, που απαιτεί την ικανότητα και το αυτί του κατασκευαστή, διαρκεί τον περισσότερο χρόνο και έχει το υψηλότερο ποσοστό αστοχιών. Το κούρδισμα δεν γίνεται σφίγγοντας τις βίδες. Αντίθετα, πραγματοποιείται σφυρηλάτηση για να μεταβληθούν οι εσωτερικές τάσεις του μετάλλου, αλλάζοντας έτσι το βήμα του.

Κανονικοποίηση: Μετά την αρχική διαμόρφωση, το χαλύβδινο κέλυφος υφίσταται σημαντική εσωτερική τάση λόγω της σφυρηλάτησης, καθιστώντας το σκληρό και εύθραυστο. Ο κατασκευαστής το θερμαίνει σε μια συγκεκριμένη θερμοκρασία (περίπου 800-900°C) και στη συνέχεια το ψύχει αργά για να ανακουφίσει τις τάσεις και να μαλακώσει τον χάλυβα, προετοιμάζοντάς τον για την επακόλουθη λεπτή ρύθμιση.

Κούρδισμα σφυριού:

Ο κατασκευαστής ασφαλίζει το κέλυφος σε μια ειδική βάση, καταγράφει τον ήχο κάθε νότας με ένα μικρόφωνο παρακολούθησης και αναλύει τη βασική συχνότητα και τη σειρά αρμονικών τόνων χρησιμοποιώντας λογισμικό ανάλυσης φάσματος.

Χρησιμοποιούν ειδικά κατασκευασμένα μικρά σφυριά για να χτυπούν εξαιρετικά ελαφρά σε συγκεκριμένα σημεία του μητρώου.

Τα χτυπήματα στο κέντρο του μητρώου (την κορώνα) συνήθως χαμηλώνουν τον τόνο.

Τα χτυπήματα στην άκρη του μητρώου (τον ώμο) συνήθως ανεβάζουν τον τόνο.

Αυτή η διαδικασία απαιτεί χιλιάδες επαναλαμβανόμενους κύκλους λεπτής ρύθμισης. Ο στόχος δεν είναι μόνο να διασφαλιστεί η ακρίβεια του θεμελιώδους τόνου κάθε μητρώου, αλλά και να διασφαλιστεί ότι οι αρμονικές του αποχρώσεις είναι καθαρές, πλούσιες και αντηχούν αρμονικά σε όλα τα μητρώα. Ένας καλός μουσικός δεν κουρδίζει μόνο μεμονωμένες νότες, αλλά ολόκληρο το ηχητικό πεδίο και την αντήχηση του οργάνου.

Στάδιο 5: Συναρμολόγηση & Τελική Επεξεργασία

Κόλληση: Τα άνω και κάτω κελύφη συγκολλούνται μεταξύ τους, συνήθως χρησιμοποιώντας εποξειδική κόλλα υψηλής αντοχής. Η στεγανοποίηση και η αντοχή της συγκόλλησης είναι κρίσιμες, επηρεάζοντας τον συντονισμό και την ανθεκτικότητα.

Νιτρίδωση (εάν χρησιμοποιείται νιτρωμένος χάλυβας): Η συναρμολογημένη λεκάνη τοποθετείται σε ειδικό κλίβανο και εισάγονται άζωτο σε υψηλές θερμοκρασίες. Άτομα αζώτου διεισδύουν στην επιφάνεια του χάλυβα, σχηματίζοντας ένα εξαιρετικά σκληρό και ανθεκτικό στη φθορά στρώμα νιτριδίου. Αυτή η διαδικασία τελικά κλειδώνει το βήμα, το οποίο θα αλλάξει ελάχιστα με την επακόλουθη κρούση. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι λεκάνες από νιτρωμένο χάλυβα είναι τόσο σταθερές και ανθεκτικές.

Φινίρισμα: Η επιφάνεια καθαρίζεται, γυαλίζεται ή παλαιώνεται για να της δοθεί η τελική της εμφάνιση.

Τελικός Έλεγχος Ποιότητας: Ο κατασκευαστής του ηχείου εκτελεί έναν τελικό, ενδελεχή έλεγχο του ύψους, του τόνου, της εμφάνισης και της αίσθησης του οργάνου για να διασφαλίσει ότι πληροί τα πρότυπα του εργοστασίου.

Διαδικασία κατασκευής σκευών Raysen:
https://youtu.be/H7Fd4OWj-cY?si=rWPfis2RbCEMpZDq